Of lees het verhaaltje voor:

Als de zon haar laatste gouden stralen over heuvels laat vallen wordt het stil in sterrenvallei. De lucht kleurt langzaam lavendelblauw en de eerste sterren twinkelen boven de heuvels.

En daar, tussen het zachte gras en het licht van de maan, verschijnt Vosje Vesper.
Vesper is een klein, sierlijk vosje met een pluizige staart, oortjes als fluweel en oogjes vol sterrenlicht.

Elke avond, als de wereld stil wordt, begint zijn reis.
Hij wandelt zachtjes door de vallei, op zoek naar rust, stilte… en een plekje om te dromen.

Zijn pootjes tikken zacht op de aarde.
Tik… tik… tik…
Alles om hem heen wordt langzaam zachter.

De wind waait zacht door het gras.
En dan…
Vesper snuffelt met zijn neusje in de lucht.
“Mmm…”
De avond ruikt heerlijk.
De hele vallei is bedekt met lavendel. Alsof iemand een dekentje van paarse bloemetjes over alles heen heeft gelegd.
Het is de geur die vertelt: het is bijna slaaptijd.

Bij het Fluisterriet, waar de wind heel zachtjes door het gras waait, stopt Vesper.
Hij legt zijn pootjes op zijn buik en sluit zijn ogen.

“Adem diep in… alsof je de sterren ruikt.”
Hij haalt langzaam adem, en de geur van lavendel vult zijn neusje.

“En adem zachtjes uit… alsof je een vallende ster volgt.”
Hij blaast heel langzaam uit.

Nog een keer.
“In… ruik de sterrengeur…”
“En uit… laat je gedachten vallen als lichtjes…”

Zijn lijfje zakt een beetje.
Zijn hoofd voelt rustig.
Zijn ogen worden moe.

Vesper wandelt verder naar de Stilteheuvel.
Daar groeien Droombloemen, die hun blaadjes sluiten zodra je er langs loopt.
Eén bloempje opent zich nog even als groet… en sluit zich dan weer — net als een oogje dat in slaap valt.

Hij gaat even zitten en kijkt rond.

“Wat zie ik?” fluistert hij.
Hij telt op zijn pootjes:
Vijf dingen die ik zie – het gras, de sterren, de bloemen, een kever, de maan.
Vier dingen die ik voel – de aarde onder hem, zijn staart, de wind, zijn adem.
Drie dingen die ik hoor – het fluisterriet, een ver weg uiltje, zijn hartje.
Twee dingen die ik ruik – lavendel en dromen.
Eén ding dat ik proef – de lucht... zacht en koud.

Zijn lijfje is nu helemaal kalm.

Vesper vindt een knus holletje onder een grote Sterrensteen.
De steen glinstert zacht in het maanlicht, alsof hij zegt:
“Hier is het rustig. Hier kun je lekker slapen.”

Vesper geeuwt en kruipt naar binnen.
Hij rolt zich op tot een bolletje, zijn neusje tegen zijn pluizige staart.
Zijn oogjes worden zwaar.

Nog één keer legt hij zijn pootjes op zijn buik.
“Adem in… zoals je de sterren ruikt”
“Adem uit… zoals je zachtjes de vallende sterren volgt"

Hij glimlacht.
“Dankjewel mooie dag. Welkom warme nacht.”

En terwijl de sterren langzaam over hem heen waaien,
en de geur van vanille nog zachtjes in de lucht hangt,
sluit Vosje Vesper zijn oogjes.

Zijn adem is rustig.
Zijn hart klopt langzaam.
Zijn hoofd is stil.

En zo valt Vosje Vesper, net als een ster, in een diepe slaap.

 

 

Je kindje nog niet helemaal rustig? Probeer dan de ademhalings- en mindfulness oefening uit het verhaaltje nog een keertje.

 

Ademhalingsoefening – Adem als Vosje Vesper

Leg samen je handen op je buik, net als Vosje Vesper.
Fluister zacht:
“Adem in… alsof je de sterren ruikt.” 
Voel hoe je buik omhoog komt.
“Adem uit… alsof je een vallende ster volgt.” 
Voel hoe je buik weer zakt.

Herhaal dit een paar keer, langzaam en rustig.

---

Mindfulness-oefening – Vijf dingen in de Sterrenvallei

Ga samen rustig zitten of liggen. Sluit je ogen als je wilt.
Open ze dan weer zachtjes, en tel net als Vesper:

• 5 dingen die je ziet
• 4 dingen die je voelt
• 3 dingen die je hoort
• 2 dingen die je ruikt
• 1 ding dat je proeft

Laat alles zijn zoals het is. Er is geen goed of fout.